Hand en arm veiligheidsgids
op de werkplek
Hoewel op elke werkplek risico's bestaan en de werkgever niet alle risico's volledig kan vermijden, kan een organisatie preventieve maatregelen nemen om de risico's op letsel te verminderen en medewerkers zo goed mogelijk te beschermen. Dit omvat het creëren van een barrière tussen de medewerker en de werkomgeving via persoonlijke beschermingsmiddelen (PBM).
De armen en handen zijn de lichaamsdelen die het meest worden getroffen door letsel op de werkplek. Ze vertegenwoordigen
41% van alle niet-dodelijke arbeidsongevallen. De sectoren waarin hand- en armletsel zich het meest voordoen zijn productie, groothandel en detailhandel, bouw,
gezondheidszorg en sociale activiteiten, administratieve en ondersteunende activiteiten, horeca, transport en opslag en landbouw, bosbouw en visserij.
Deze gids is bedoeld om werknemers bewuster te maken van de meest voorkomende soorten hand- en armletsel op de werkplek. Daarnaast willen wij organisaties
helpen om een veilige werkomgeving te creëren door middel van trainingen over letsel op de werkplek en via de juiste
hand- en armbescherming voor medewerkers. Tegelijkertijd is deze gids geschreven om organisaties
te ondersteunen bij het kiezen van de beste persoonlijke beschermingsmiddelen voor hun sector of toepassing.
Soorten hand- en armletsel
Op de werkplaats kunnen de handen van medewerkers worden blootgesteld aan chemicaliën, irriterende middelen, elektriciteit en bewegende onderdelen van grote
machines die letsel kunnen veroorzaken. Hoewel het de verantwoordelijkheid van medewerkers is om voorzichtig te zijn en geschikte beschermende uitrusting te
dragen bij de omgang met stoffen of machines die letsel kunnen toebrengen, is de werkgever verantwoordelijk voor het beschikbaar stellen van de juiste persoonlijke
beschermingsmiddelen en voor het creëren van een veilige werkomgeving.
Dit houdt in dat de werkgever zich bewust moet zijn van de verschillende soorten hand- en armletsel die zich kunnen voordoen in zijn organisatie, en van de
veiligheidsuitrusting die het meest geschikt is om armen en handen tegen dit letsel te beschermen. Laten we daarom kijken naar de verschillende soorten
ongevallen die letsel kunnen toebrengen aan de armen en handen van medewerkers.
Volgens cijfers van de Europese Commissie
komen in de Europese Unie de volgende gevallen van letsel aan de bovenste ledematen het meest voor:
| Type letsel | Schouder en schoudergewricht |
Arm, inclusief elleboog |
Hand | Vingers | Pols |
|---|---|---|---|---|---|
| Alle soorten letsel | 146.312 | 160.538 | 306.709 | 688.186 | 148.644 |
| Wonden en oppervlakkig letsel | 32.648 | 68.199 | 190.699 | 436.397 | 355.544 |
| Botbreuk | 8.904 | 26.749 | 31.436 | 94.711 | 36.028 |
| Ontwrichtingen, verstuikingen en overbelastingen |
70.589 | 34.969 | 26.635 | 53.393 | 60.552 |
| Traumatische amputaties | 54 | 88 | 689 | 12.370 | 26 |
| Inwendig letsel | 27.011 | 13.417 | 27.329 | 67.078 | 10.422 |
| Brandwonden en bevriezingsletsel | 960 | 8.536 | 16.944 | 6,425 | 1,710 |
| Vergiftigingen en infecties | 152 | 2.688 | 3.633 | 2.091 | 445 |
| Gevolgen van geluid, trillingen en druk | 16 | 51 | 35 | 40 | 15 |
| Gevolgen van extreme temperaturen, licht en straling |
4 | 36 | 54 | 27 | 0 |
| Elektrische schokken | 88 | 123 | 137 | 153 | 42 |
Uit dit rapport blijkt dat de meest voorkomende soorten letsel aan de bovenste ledematen wonden en oppervlakkig letsel van de vingers, polsen en handen zijn, alsook breuken in de vingers en polsen, ontwrichtingen, verstuikingen en overbelasting van de schouders en polsen, traumatische amputaties van vingers, gekneusde vingers, brandwonden aan de handen en infecties aan de handen.
Dit hand- en armletsel heeft niet alleen gevolgen voor medewerkers, maar ook voor de werkgever. De kosten van letsel aan de bovenste ledematen op de werkplek
moeten namelijk niet worden onderschat. Over het algemeen
kosten werkgerelateerde ongevallen en letsel de EU € 476 miljard per jaar.
Volgens een witboek dat in 2014 door DSM
Dyneema is gepubliceerd, wordt in de techniek bijna 70% van alle handletsel veroorzaakt doordat medewerkers niet de juiste veiligheidshandschoenen dragen
en bij handletsel zijn werknemers gemiddeld 6 dagen ziek. Dit uitgebreide onderzoek toont aan dat een derde van de bedrijven meer dan 10 gevallen van
werkgerelateerd letsel per jaar heeft gemeld, en dat de hand daarbij het meest getroffen lichaamsdeel was. 40% van het gemelde handletsel betrof snijwonden of
puncties.
Uit de statistische gegevens van de Europese
Commissie blijkt dat de meest voorkomende oorzaken van niet-dodelijke ongevallen op het werk het verlies van controle over een machine, vervoermiddel,
gereedschap of voorwerp (26,2%), valpartijen (22,5%) en lichaamsbewegingen onder fysieke belasting (20%) zijn. 37,8% van het niet-dodelijke letsel op het werk is
te wijten aan verlies van controle in de verwerkende industrie. Dit is ook de sector met het hoogste percentage hand- en armletsel.
Snijwonden en puncties, verstuikingen, overbelasting, breuken en chemische en thermische brandwonden zijn
de meest voorkomende soorten handletsel op het werk.
De belangrijkste oorzaak van deze ongevallen is het gebrek aan persoonlijke beschermingsmiddelen, gevolgd door gebrek aan opleiding.
Uit al deze cijfers blijkt dat medewerkers in hoge mate blootstaan aan arbeidsongevallen en letsel, en dat het belangrijk is voor werkgevers om hun
medewerkers de juiste persoonlijke beschermingsmiddelen te verstrekken zodat letsel op de werkplek en de gevolgen ervan kunnen worden voorkomen of tot een minimum
kunnen worden beperkt.
Voor de handen en armen zijn veiligheidshandschoenen de meest effectieve persoonlijke beschermingsmiddelen. Ze houden niet alleen de huid schoon
en voorkomen verontreiniging, maar beschermen ook tegen chemische brandwonden,
snijwonden, verminkingen, puncties, warmte en kou.
In de volgende hoofdstukken komen de belangrijkste veiligheidsvoorschriften aan bod die werknemers moeten naleven om het risico op hand- en armletsel op
het werk te minimaliseren. Daarnaast bespreken we de eigenschappen en de ontwerpkenmerken van de verschillende persoonlijke beschermingsmiddelen die beschikbaar
zijn voor de armen en handen.
Basisveiligheidsvoorschriften voor handbescherming
Zoals eerder gezegd, hebben zowel werkgevers als werknemers hun verantwoordelijkheid als het gaat om het voorkomen van letsel op de werkplek. Als werkgever
moet u de onderstaande regels volgen om een veilige omgeving te creëren voor uw werknemers:
Houd in de eerste plaats een overzicht bij van al het letsel dat in uw organisatie voorkomt en probeer tendensen en patronen te vinden. Door patronen te
ontdekken, krijgt u inzicht in welke gebieden meer focus vereisen en kunt u ernaar streven om de meest voorkomende oorzaken van arm- en handletsel weg te nemen.
Ga na welke ongevallen vaker voorkomen en op welke plaatsen. Bepaal welke machines of gereedschappen erbij zijn betrokken, welke werkzaamheden de getroffen
medewerkers verrichten en welke persoonlijke beschermingsmiddelen ze al dan niet gebruiken bij het uitvoeren van hun dagelijkse taken.
Controleer of uw medewerkers over de juiste PBM beschikken en een training hebben
gevolgd voor het gebruik van het gereedschap waarmee ze dagelijks werken en ter voorkoming van arbeidsongevallen. Voer een risicobeoordeling uit van uw
vestiging en identificeer de potentiële oorzaken van hand- en armletsel. Als uw medewerkers met zaken als chemische stoffen, koude of hete gereedschappen of
gereedschap met scherpe randen werken, bestaat er een risico op ongevallen. U dient daarom te weten aan welke risico's uw medewerkers dagelijks blootstaan.
Zodra u meer inzicht hebt in wat er in uw organisatie gebeurt en wat de meest voorkomende
oorzaken van letsel en de bestaande risico's zijn, is het tijd om de juiste beschermingsuitrusting voor uw medewerkers te kiezen en een trainingsprogramma te
ontwikkelen met veilige best practices. Met name voor handen en armen is het belangrijk dat de persoonlijke beschermingsmiddelen zijn afgestemd op de bestaande
of potentiële gevaren.
Bijvoorbeeld, als u merkt dat voor bepaalde werkzaamheden het aantal gevallen van snijwonden aan de hand zeer hoog is, moet u uw medewerkers voorzien
van snijbestendige beschermingshandschoenen. Doen zich vaak chemische brandwonden voor, dan hebt u handschoenen nodig die uw medewerkers beschermen tegen dit
soort gevaar.
Naast investeren in beschermingsmiddelen moet u ook regelmatig inspecties uitvoeren van
de gereedschappen en machines waarmee uw medewerkers werken, en ervoor zorgen dat alle beschadigde onderdelen vervangen of gerepareerd worden. Ga na hoe
medewerkers omgaan met chemicaliën, hoe gevaarlijk de stoffen zijn, en bestudeer alternatieven. Als de apparatuur die in uw organisatie wordt gebruikt niet
ergonomisch is, ga dan op zoek naar betere opties, om een veiligere en gezondere omgeving te creëren voor uw medewerkers.
Zorg ervoor dat machines goed worden beveiligd en dat er geen draaiende of bewegende delen zijn waarin de handen van uw werknemers bekneld kunnen raken.
Instrueer uw medewerkers om niet in aanraking te komen met bewegende of werkende machines, vooral als zij zware machines en gereedschappen hanteren. Zorg er ook
voor dat ze geen loszittende kleding dragen als ze in de buurt van machines werken.
Licht uw medewerkers voor over de meest voorkomende typen handletsel in uw bedrijf
en over de oorzaken en de veiligheidsmaatregelen die zullen worden genomen ter voorkoming of beperking van deze ongevallen. Informeer ze ook over de veilige
werkmethoden voor het minimaliseren van blootstelling aan deze risico's en geef een uitgebreide trainingssessie over de verschillende soorten handschoenen voor
iedere functie en toepassing.
Zorg er tot slot voor dat iedereen binnen uw organisatie zijn/haar werkomgeving schoon en
veilig houdt, en dat geen sieraden worden gedragen die in machines vast kunnen komen te zitten. Als uw medewerkers met chemische stoffen werken, zorg er dan voor
dat ze de juiste reinigings- en hygiëneproducten voor hun handen hebben.
Een adequate bescherming van handen en armen is meer dan alleen het dragen van de juiste veiligheidsuitrusting. Ook een goede huidverzorging is van belang, van
pre-conditionering, reiniging en desinfecteren tot het bevochtigen en hydrateren van de huid. Ons
DEB Stoko persoonlijke-hygiëneassortiment bevat diverse producten voor de meest uiteenlopende
huidverzorgingsbehoeften.
Het assortiment bekijken
Medewerkers moeten de volgende veiligheidsvoorschriften in acht nemen:
Vermijden van beknellingspunten, scherpe randen en potentieel gevaarlijke plekken, zoals oude en beschadigde machines en machines met bewegende delen.
Vóór gebruik controleren van gereedschappen en machines, om ervoor te zorgen dat zij in goede staat verkeren en veilig gebruikt kunnen worden.
Geen machines gebruiken waarmee zij niet vertrouwd zijn of niet voor zijn opgeleid.
Zich bewust zijn van apparatuur die automatisch kan starten en de bediening van bewegende en werkende machines vermijden.
Vermijden van machines en leidingen van apparatuur die warm of verontreinigd zijn met chemische stoffen.
Dragen van de PBM die voor hun functie en werkzaamheden worden aanbevolen.
Arm- en handbeschermingsmiddelen
Hoewel handschoenen de meest gebruikte persoonlijke beschermingsmiddelen zijn, zijn er meer middelen die werknemers kunnen gebruiken om hun armen en handen te
beschermen tegen gevaren op de werkplek. Kaphandschoenen, wanten, armbanden, manchetten, elleboogbeschermers en beschermende kleding zijn stuk voor stuk geschikt
om het risico op hand- en armletsel tijdens het werk te minimaliseren.
Zoals gezegd, zijn de meest voorkomende risico's die kunnen leiden tot letsel aan de bovenste ledematen scherpe en uitstekende onderdelen, schurende oppervlakken,
extreme temperaturen, giftige en agressieve chemische stoffen, bacteriën en andere overdragers van infectieziekten, verontreinigende verbindingen, elektrische
schokken en trillingen. Welke van de hierboven genoemde persoonlijke beschermingsmiddelen bieden bescherming tegen al deze gevaren?
Het is belangrijk dat uw medewerkers altijd de instructies van de fabrikant volgen bij het dragen, reinigen, ontsmetten en onderhouden van de
beschermingsmiddelen, zoals aanbevolen. Alvorens een middel te dragen, moeten de medewerkers de materialen die in het middel worden gebruikt controleren,
omdat sommige materialen, zoals latex, allergische reacties kunnen veroorzaken.
Vervolgens moeten de medewerkers alleen de beschermingsmiddelen dragen die goed passen; middelen die te los zitten, kunnen verstrikt raken in machines, wat tot arbeidsongevallen kan leiden. Medewerkers mogen geen persoonlijke beschermingsmiddelen dragen die zijn beschadigd, versleten of gescheurd, en moeten de middelen vóór het eerste gebruik controleren, zelfs als ze helemaal nieuw zijn. Er doen zich altijd wel productieproblemen voor, dus het is beter om alle preventieve maatregelen te nemen waarmee letsel op de werkplek kan worden voorkomen.
Ook moeten medewerkers ervoor zorgen dat alle blootgestelde delen van de huid worden beschermd wanneer zij werken met chemicaliën, gereedschappen en machines. Dit betekent dat handschoenen lang genoeg moeten zijn om de huid te bedekken, en er mag geen ruimte zijn tussen de PBM en de overige kledingstukken. Wanneer de handschoenen kort zijn, is mogelijk extra beschermende uitrusting vereist.
Onze THORMASAFE Diamond Cut handschoenenreeks met gepatenteerde Dyneema® Diamond technologie speelt in op de
tekortkomingen van de huidige beschermingsmiddelen tegen snijwonden door staal en glasvezelkabels, dankzij producten met een comfortabeler, duurzamer en veiliger
ontwerp dat op de lange termijn kostenbesparingen oplevert.
Het assortiment bekijken
Wet- en regelgeving voor veiligheidshandschoenen
De normen voor veiligheidshandschoenen worden hieronder toegelicht.
EN 420: BESCHERMENDE HANDSCHOENEN - ALGEMENE VOORSCHRIFTEN EN TESTMETHODEN
Deze norm definieert de algemene vereisten voor handschoenen ten aanzien van ontwerp, samenstelling, veiligheid, comfort, gebruiksgemak en markering en bevat informatie die van toepassing is op alle veiligheidshandschoenen. Deze norm is ook van toepassing op armbeschermers.
Definitie:
Een handschoen is een persoonlijk beschermingsmiddel dat de hand of een deel van de hand tegen mogelijk letsel beschermt. Een handschoen kan ook een gedeelte van de onderarm en de arm bedekken.
Op basis van de Europese richtlijn 89/686/EEG zijn de handschoenen ingedeeld in 3 categorieën:
Categorie 1: handschoenen met een eenvoudig ontwerp
Dit zijn handschoenen die bescherming bieden bij toepassingen die geringe risico's met zich meebrengen. Voorbeelden zijn huishoudhandschoenen, tuin- en schoonmaakhandschoenen, katoenen en leren handschoenen en handschoenen die gebruikt worden voor bescherming tegen warme objecten of temperaturen die niet hoger zijn dan 50 ºC. Deze producten kunnen door de fabrikanten zelf worden getest en gecertificeerd.
Categorie 2: handschoenen met een intermediair ontwerp
Deze zijn bestemd voor toepassingen die matige risico's met zich meebrengen, en moeten worden getest en gecertificeerd door een erkende controleorganisatie, die een CE-markering afgeeft voor de mate van bescherming die de handschoenen bieden. Producten in deze categorie kunnen niet worden verkocht zonder CE-markering. Dergelijke handschoenen worden gebruikt voor algemene handwerkzaamheden, en bieden een goede bescherming tegen snijwonden, perforatie en schurende weerstand.
Categorie 3: handschoenen met een complex ontwerp
De handschoenen in deze categorie moeten bescherming bieden tegen onomkeerbare of dodelijke risico's. Zij moeten worden getest en gecertificeerd door een erkende controleorganisatie, die ook afzonderlijk het kwaliteitborgingssysteem van de fabrikant dient te inspecteren om de homogeniteit van de productie te waarborgen. Het nummer van deze organisatie moet naast de CE-markering op de handschoenen worden vermeld.
Opmerking: De huidige Richtlijn 89/686/EEG betreffende persoonlijke beschermingsmiddelen wordt op 21 april vervangen door de nieuwe
Verordening (EU) 2016/425 betreffende persoonlijke
beschermingsmiddelen.
De groepering van PBM-categorieën blijft hetzelfde als in de huidige Richtlijn, maar sommige producten zullen van Categorie 2 naar Categorie 3 gaan.
Producten die hierna tot Categorie 3 behoren, zijn producten die bescherming bieden tegen biologische risico's, schotwonden, wonden door draagbare kettingzagen,
hogedrukstraalsnijden, verdrinkingsrisico's en schadelijk geluid.
PRESTATIENIVEAU VAN DE HANDSCHOENEN
De mate van bescherming die handschoenen bieden, wordt aangeduid door het prestatieniveau ervan. Dit is een getal tussen 0 en 5 dat aangeeft hoe de handschoenen in een specifieke test presteren. De betekenis van de prestatieniveaus is als volgt:
| Niveau | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | X |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Betekenis | De handschoen is niet getest of presteert slechter dan het minimale prestatieniveau | Minimale bescherming | Goede bescherming | Zeer goede bescherming | Uitstekende bescherming | De testmethode is niet geschikt voor het handschoenenmonster |
VEREISTEN
Ontwerp en samenstelling van de handschoen
Handschoenen dienen een zo goed mogelijke bescherming te bieden in de voorzienbare omstandigheden van het eindgebruik. Als er naden zijn, mag de sterkte van
de naden niet ten koste gaan van de algehele prestaties van de handschoen.
Onschadelijkheid
De handschoenen zelf mogen niet schadelijk zijn voor de gebruiker. De pH moet liggen tussen 3,5 en 9,5 en het chroomgehalte moet lager zijn dan <3 ppm.
Handschoenen van natuurlijk rubber moeten worden getest op extraheerbaar eiwit conform EN 455-3.
Reinigingsinstructies
Als er verzorgingsinstructies worden gegeven, mogen de prestatieniveaus niet afnemen na het aanbevolen maximale aantal reinigingscycli.
Elektrostatische eigenschappen
Antistatische handschoenen die zijn ontworpen om het risico op elektrostatische schokken te voorkomen, dienen te worden getest conform EN 1149. De testresultaten
moeten worden vermeld in de gebruiksaanwijzing. Er mag geen elektrostatisch pictogram worden gebruikt.
Maten
Handschoenen die kleiner zijn dan de minimale lengte moeten worden aangeduid als 'Geschikt voor speciale doeleinden'.
| Handschoenmaat | Voor handmaat | Handomtrek/-lengte (mm) | Minimale lengte van de handschoen (mm) |
|---|---|---|---|
| 6 | 6 | 152/160 | 220 |
| 7 | 7 | 178/171 | 230 |
| 8 | 8 | 203/192 | 240 |
| 9 | 9 | 229/192 | 250 |
| 10 | 10 | 254/204 | 260 |
| 11 | 11 | 279/215 | 270 |
Bewegingsvrijheid
Indien nodig dienen de prestaties te worden gerangschikt volgens onderstaande tabel.
| Prestatieniveau | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
|---|---|---|---|---|---|
| Kleinste diameter* | 11.0 | 9.5 | 8.0 | 6.5 | 5.0 |
Doorlatendheid en absorptie van waterdamp
Indien nodig moeten handschoenen waterdamp kunnen doorlaten (5 mg/cm2). Als handschoenen de doorlating van waterdamp uitsluiten, moet dit ten minste
8 mg/cm2 gedurende 8 uur bedragen.
MARKERING EN INFORMATIE
Handschoenmarkering
Elke handschoen moet worden gemarkeerd met de naam van de fabrikant, de handschoen- en maataanduiding, CE-markering en bijbehorende pictogrammen, alsook de betreffende prestatieniveaus en de referentie van de EN-norm. De markering moet leesbaar zijn gedurende de gehele levensduur van de handschoen. Als de markering niet zichtbaar is vanwege de kenmerken van de handschoen, dient deze te worden vermeld op de buitenste verpakking.
Markering van verpakking
De verpakking die de handschoen bevat moet de volgende markering hebben: naam en adres van de fabrikant of vertegenwoordiger, handschoenmaat en -aanduiding, CE-markering, gebruiksinfo - eenvoudig, intermediair of complex ontwerp, en relevante pictogrammen. Als de bescherming beperkt is tot een deel van de hand, dient dit te worden vermeld. Ook moet de verpakking een verwijzing bevatten naar de plaats waar meer informatie kan worden verkregen.
EN 374: BESCHERMENDE HANDSCHOENEN TEGEN CHEMICALIËN EN MICRO-ORGANISMEN
Deze norm geldt voor handschoenen die worden gedragen door medewerkers die bescherming nodig hebben tegen chemicaliën en/of micro-organismen die de huid kunnen irriteren. De norm specificeert de mate van bescherming die de handschoen de gebruiker biedt tegen deze irriterende middelen.
Definities:
Penetratie - De beweging van een chemische substantie en/of micro-organisme door poreuze materialen, naden, gaatjes of andere onvolkomenheden in het beschermende materiaal van een handschoen op een niet-moleculair niveau.
Degradatie - Soms werken handschoenen die tegen chemische stoffen beschermen, als sponzen doordat ze de vloeistoffen opzuigen en tegen de huid aangedrukt houden. Hierdoor degradeert de handschoen. Degradatie is de schadelijke wijziging van één of meer eigenschappen van het materiaal van een veiligheidshandschoen door contact met een chemische stof. Symptomen van degradatie zijn schilfers, zwellingen, desintegratie, broosheid, kleurverandering, dimensionale verandering, verandering van uiterlijk, verharding, verzachting enzovoorts.
Permeatie - De rubberen en kunststof folies in handschoenen zijn de barrières tegen chemicaliën. Het is daarom noodzakelijk om doorbraaktijden te meten, of de tijd die nodig is voordat de gevaarlijke vloeistof in aanraking komt met de huid. Elke geteste chemische stof wordt in termen van doorbraaktijd ingedeeld naar prestatieniveau 0 tot 6.
| Gemeten doorbraaktijd | >10 minuten | >30 minuten | >60 minuten | >120 minuten | >240 minuten | >360 minuten |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Beschermingsindex | Klasse 1 | Klasse 2 | Klasse 3 | Klasse 4 | Klasse 5 | Klasse 6 |
VEREISTEN
Tegen chemische stoffen beschermende handschoenen:
Penetratie - Een handschoen mag niet lekken bij een lucht- en waterlektest en dient te worden getest en geïnspecteerd in overeenstemming met het aanvaardbare kwaliteitsniveau.
Permeatie - Een handschoen moet voldoen aan de minimumvereisten van type C, op ten minste niveau 1 (meer dan 10 minuten) tegen één chemische stof op de lijst met chemische stoffen die in deel 1 is gedefinieerd.
Degradatie - De verandering van punctieweerstand na chemisch contact dient te worden getest voor alle geclaimde chemicaliën op de handschoen en het resultaat dient te worden vermeld in de gebruiksaanwijzing.
Lange handschoenen - Als de lengte van de tegen chemische stoffen beschermende handschoen ≥
40 cm is, dient de manchet eveneens te worden getest op permeatie.
Tegen micro-organismen beschermende handschoenen:
Penetratie - Voor deze handschoenen gelden dezelfde vereisten als voor handschoenen ter bescherming tegen chemische stoffen als er bescherming tegen bacteriën en schimmels wordt geclaimd.
Bescherming tegen virussen - Deze handschoenen ondergaan een aanvullende test conform ISO 16604, als bescherming tegen virussen wordt geclaimd.
Lange handschoenen - Als de lengte van de tegen chemische stoffen beschermende handschoen
≥ 40 cm is, dient de manchet eveneens te worden getest op viruspenetratie.
WAARSCHUWING: De chemische gegevens komen niet noodzakelijkerwijs overeen met de werkelijke duur in de werkruimte.
MARKERING EN INFORMATIE
Tegen chemische stoffen beschermende handschoenen
Het pictogram op de handschoen 'tegen chemicaliën bestand' moet vergezeld gaan van een lettercodering voor handschoenen van type A en Type B. Handschoenen van
het type C zijn niet gemarkeerd met een codeletter. Deze codeletters verwijzen naar een lijst met chemicaliën die in de norm is gedefinieerd.
De minimale doorbraaktijd voor een handschoen van het type C is 10 minuten voor één chemische stof, voor een handschoen van het type B is dat 30 minuten voor ten minste 3 chemicaliën en voor type A is dat 30 minuten voor ten minste 6 stoffen op de lijst.
De markering moet de volgende informatie bevatten: de CE-markering en de ID van de aangemelde instantie, verzorgings- en opslaginstructies, instructies en beperkingen van gebruik, degradatieresultaten op geclaimde chemicaliën, een lijst met stoffen die zijn gebruikt in de handschoen en waarvan bekend is dat ze allergieën veroorzaken, naam en adres van de instantie die het product gecertificeerd heeft. Een lijst met alle stoffen in de handschoen moet op verzoek ter beschikking worden gesteld.
| Codeletter | Gedefinieerde chemische stof | CAS-nummer | Klasse |
|---|---|---|---|
| A | Methanol | 67-56-1 | Primaire alcoholen |
| B | Aceton | 67-64-1 | Keton |
| C | Acetonitril | 75-05-8 | Nitrilverbinding |
| D | Dichloormethaan | 75-09-2 | Gechloreerde koolwaterstof |
| E | Koolstofdisulfide | 75-15-0 | Zwavelhoudende organische verbindingen |
| F | Tolueen | 108-88-3 | Aromatische koolwaterstof |
| G | Di-ethylamine | 109-89-7 | Amine |
| H | Tetrahydrofuraan | 109-99-9 | Heterocyclische en etherverbindingen |
| I | Ethylacetaat | 141-78-6 | Ester |
| J | n-Heptaan | 142-82-5 | Verzadigde koolwaterstoffen |
| K | Natriumhydroxide 40% | 1310-73-2 | Anorganische base |
| L | Zwavelzuur 96% | 7664-93-9 | Anorganische minerale zuren, oxiderend |
| M | Salpeterzuur 65% | 7697-37-2 | Anorganische minerale zuren, oxiderend |
| N | Azijnzuur 99% | 64-19-7 | Organisch zuur |
| O | Ammoniak 25% | 1336-21-6 | Organische base |
| P | Waterstofperoxide 30% | 7722-84-1 | Peroxide |
| S | Fluorwaterstofzuur 40% | 7664-39-3 | Anorganische minerale zuren |
| T | Formaldehyde 37% | 50-00-0 | Aldehyde |
Handschoenen die tegen micro-organismen beschermen
Markering volgens EN ISO 374-5: voor handschoenen die bescherming bieden tegen bacteriën en schimmels wordt het pictogram voor biologische risico's gebruikt. Hiervoor moeten de beschermende handschoenen worden getest volgens EN374-2:2013 op bestandheid tegen lekkages.
Voor bescherming tegen bacteriën, schimmels en virussen, gaat het pictogram voor biologische risico's vergezeld van de term "VIRUS” eronder. Voor deze veiligheidsnorm moet de handschoen worden getest volgens EN374-2:2013 voor bacteriën en schimmels en volgens ISO16604:2014 (Methode B) aan de hand van de bacteriofaagpenetratietest.
OPMERKING: Met deze norm kunnen handschoenen ter bescherming tegen micro-organismen worden geclaimd met of zonder chemische bescherming en vice versa.
EN 388: BESCHERMENDE HANDSCHOENEN TEGEN MECHANISCHE RISICO'S
Een nieuwe versie van deze norm is gepubliceerd in 2016 en heeft die van 2003 vervangen. De nieuwe norm is niet met terugwerkende kracht van toepassing. Daarom mogen de handschoenen tot 2023 onder beide versies van de norm worden verkocht. Daarna moeten de certificeringen op grond van de nieuwe regelgeving worden vernieuwd, en moeten de handschoenen voldoen aan de nieuwe norm.
De belangrijkste wijzigingen zijn:
Schuurtesten - Er wordt een nieuw schuurpapier voor de tests gebruikt voor consistentere testresultaten. Het is mogelijk dat sommige schuurscores veranderen wanneer er wordt gehercertificeerd.
Snijweerstand - De huidige Coup-testmethode wordt aangevuld met de nieuwe ISO 13997-testmethode als een product 60 cycli bereikt of als het blad afstompt vóór 60 cycli. De ISO-meting wordt uitgevoerd in newton en wordt uitgedrukt door een letter die aan het einde wordt toegevoegd. Extra merktekens zijn vereist voor items die zijn getest volgens de ISO-methode.
Bijvoorbeeld een handschoen die is getest met de Coup-testmethode, met een score van 4.4.3.2, zal ook worden getest met behulp van de ISO-methode en deze score wordt toegevoegd, bijv. 4.4.3.2.B. Sommige fabrikanten kiezen ervoor alleen de ISO-test te gebruiken. In dit geval zal de score worden weergegeven als 4.X.3.2.B.
Stootbescherming (indien relevant) - Wanneer de bescherming van de gezondheid wordt geclaimd, krijgen handschoenen die voor deze test slagen op grond van de nieuwe EN 13549 norm, de letter "P" toegewezen. Bijv. 4.X.3.2.B.P.
EN 388: 2003
Deze norm is van toepassing op allerlei soorten veiligheidshandschoenen die bescherming bieden tegen fysieke en mechanische risico's veroorzaakt door schuren, snijden, puncties en scheuren.
Definitie:
Bescherming tegen mechanische gevaren wordt aangegeven door een pictogram gevolgd door vier cijfers (prestatieniveaus), die elk een testresultaat van een specifiek gevaar weergeven.
Het pictogram 'mechanische risico's' gaat vergezeld van een viercijferige code:
A: Schuurweerstand - Gebaseerd op het aantal cycli dat nodig is om door het monster heen te schuren.
B: Snijbestendigheid - Gebaseerd op het aantal cycli dat nodig is om door het monster heen te snijden bij constante snelheid. De 'Coup'-test is de huidige testmethode om snijbestendigheid te meten.
C: Scheurbestendigheid - Gebaseerd op de hoeveelheid kracht die nodig is om het monster te scheuren.
D: Punctiebestendigheid - Gebaseerd op de hoeveelheid kracht die nodig is om het monster te doorboren met een standaardmaat punt. In alle gevallen geeft [0] het laagste prestatieniveau als volgt aan:
| Test | Prestatieniveau | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | |
| A. Weerstand tegen schuren (cycli) | <100 | 100 | 500 | 2000 | 8000 | |
| B. Snijbestendigheid (factor) | <1.2 | 1.2 | 2.5 | 5.0 | 10.0 | 20.0 |
| C. Scheurbestendigheid (Newton) | <10 | 10 | 25 | 50 | 75 | |
| D. Punctiebestendigheid (Newton) | <20 | 20 | 60 | 100 | 150 | |
Deze prestatieniveaus moeten prominent worden weergegeven naast het pictogram op de handschoenen en op de directe verpakkingen van de handschoenen.
EN 388: 2016
Snijbestendigheid - De Coup-test is inmiddels herzien en beperkt het maximale aantal cycli tot 60, of het mes door het testmateriaal heen snijdt of niet. Conform de nieuwe regelgeving worden handschoenen die snijniveau 4 of 5 met de Coup-test behalen, onderworpen aan de nieuwe ISO 13997-test, die de snijbestendigheid in newton meet.
| Test | Niveau A | Niveau B | Niveau C | Niveau D | Niveau E | Niveau F |
|---|---|---|---|---|---|---|
| EN ISO 13997 snijweerstand (N) | 2 | 5 | 10 | 15 | 22 | 30 |
Stootbescherming - In de EN 388: 2003-norm is geen stootbestendigheidstest inbegrepen. De herziening van 2016 bevat een aanvullende test indien er een specifieke stootbestendigheid wordt geclaimd. Tests worden uitgevoerd conform EN 13594:2015. Om de handschoen te testen, wordt het beschermende gebied over een koepelvormig aambeeld bevestigd en wordt er met een botsingsenergie van 5 J tegen gestoten. Wanneer de handschoenen aan de vereisten van de test voldoen, wordt de markeringscode 'P' weergegeven op de markering van de handschoen na alle andere beschermende eigenschappen.
EN 511: BESCHERMENDE HANDSCHOENEN TEGEN KOU
Deze norm geldt voor alle handschoenen ter bescherming van de handen tegen convectie- en contactkou tot -50 °C. Alle handschoenen dienen ten minste prestatieniveau 1 voor schuren en scheuren te behalen.
Definitie:
De bescherming tegen kou wordt uitgedrukt door een pictogram gevolgd door een serie van 3 prestatieniveaus, met betrekking tot specifieke beschermende kwaliteiten.
Het pictogram 'kougevaar' gaat vergezeld van een driecijferig nummer.
A - weerstand tegen convectiekou: prestatieniveau 0-4. Gebaseerd op de thermische isolatie-eigenschappen van de handschoen die worden verkregen door het meten van de overdracht van kou via convectie.
B - weerstand tegen contactkou: prestatieniveau 0-4. Gebaseerd op de thermische weerstand van het materiaal van de handschoen wanneer dit wordt blootgesteld aan contact met een koud voorwerp.
C - Penetratie door water: prestatieniveau 0 of 1. 0 = waterpenetratie, 1 = geen waterpenetratie.
EN 407: BESCHERMENDE HANDSCHOENEN TEGEN THERMISCHE RISICO'S
Deze norm specificeert thermische prestaties voor handschoenen ter bescherming tegen hitte en/of vuur. Alle handschoenen dienen ten minste prestatieniveau 1 voor schuren en scheuren te behalen.
Definitie:
De aard en de mate van bescherming wordt weergegeven door een pictogram gevolgd door een serie van zes prestatieniveaus, met betrekking tot specifieke beschermende kwaliteiten.
Het pictogram 'hitte en vlammen' gaat vergezeld van een zescijferig nummer:
A. Weerstand tegen ontvlambaarheid - prestatieniveau 0-4. Gebaseerd op de tijd die het materiaal blijft branden en gloeien nadat de ontstekingsbron is weggenomen. De naden van de handschoen mogen niet uiteenvallen na een ontstekingstijd van 15 seconden.
B. Weerstand tegen contactwarmte - prestatieniveau 0-4. Gebaseerd op het temperatuurbereik (100-500 °C) waarbij de gebruiker gedurende ten minste 15 seconden geen pijn voelt. Als een EN-niveau 3 of hoger wordt behaald, dient het product ten minste een EN-niveau 3 in de brandbaarheidstest te behalen. Anders dient het maximale contactwarmteniveau te worden gerapporteerd als niveau 2.
C. Weerstand tegen convectiewarmte - prestatieniveau 0-4. Gebaseerd op de tijd dat de handschoen in staat is om warmteoverdracht van een vlam te vertragen. Een prestatieniveau mag alleen worden vermeld indien er een prestatieniveau 3 of 4 wordt behaald in de brandbaarheidstest.
D. Weerstand tegen stralingswarmte - prestatieniveau 0-4. Gebaseerd op de tijd dat de handschoen in staat is om warmteoverdracht te vertragen als deze wordt blootgesteld aan een stralingswarmtebron. Een prestatieniveau mag alleen worden vermeld indien er een prestatieniveau 3 of 4 wordt behaald in de brandbaarheidstest.
E. Weerstand tegen kleine spetters gesmolten metaal - prestatieniveau 0-4. Het aantal druppels gesmolten metaal dat nodig is om het handschoenmonster tot een bepaald niveau op te warmen. Een prestatieniveau mag alleen worden vermeld indien er een prestatieniveau 3 of 4 wordt behaald in de brandbaarheidstest.
F. Weerstand tegen grote hoeveelheden gesmolten metaal - prestatieniveau 0-4. Het gewicht van gesmolten metaal dat nodig is om afvlakking of perforatie in een gesimuleerde huid te veroorzaken die direct achter de handschoen is geplaatst. De test is mislukt als er metaaldruppeltjes achterblijven op het materiaal van de handschoen of als het monster vlam vat.
EN 421: BESCHERMENDE HANDSCHOENEN TEGEN IONISERENDE STRALING EN RADIOACTIEVE BESMETTING
Deze norm geldt voor handschoenen die bescherming bieden tegen ioniserende straling en besmetting met radioactieve stoffen.
Definitie:
De aard van de bescherming wordt verduidelijkt door een pictogram dat verwijst naar de specifieke beschermende eigenschappen.
Ter bescherming tegen radioactieve besmetting dient de handschoen ondoordringbaar te zijn en de penetratietest zoals gedefinieerd in EN 374 te doorstaan. Ter bescherming tegen ioniserende straling dient de handschoen een bepaalde hoeveelheid lood te bevatten, de zogenaamde loodequivalentie. Deze loodequivalentie dient te worden gemarkeerd op elke handschoen.
Materialen die zijn blootgesteld aan ioniserende straling, kunnen worden vervormd door hun reactie op de ozonscheurtjes. Deze test is optioneel en kan worden gebruikt als hulpmiddel voor het kiezen van handschoenen die bestand moeten zijn tegen ioniserende straling.
EN 60903: WERKEN ONDER SPANNING - HANDSCHOENEN VAN ISOLEREND MATERIAAL
Deze norm bevat alle eisen voor een efficiënte bescherming tegen elektrische stromen en verwijst niet naar andere handschoennormen zoals EN 388 of EN 374.
Definitie:
Voor handschoenen die van isolerend materiaal zijn gemaakt, worden op gezette tijden inspecties aanbevolen. De handschoenen moeten worden gecontroleerd indien de vorige inspectie meer dan 6 maanden geleden werd verricht. De handschoenen moeten afzonderlijk worden verpakt. De verpakking moet sterk genoeg zijn om de handschoen tegen beschadiging en zonlicht te beschermen.
Klasse 00 - Max. gebruikte wisselstroomspanning 500 V.
Klasse 0 - Max. gebruikte wisselstroomspanning 1,000 V.
Klasse 1 - Max. gebruikte wisselstroomspanning 7,500 V.
Klasse 2 - Max. gebruikte wisselstroomspanning 17,000 V.
Klasse 3 - Max. gebruikte wisselstroomspanning 26,500 V.
Klasse 4 - Max. gebruikte wisselstroomspanning 36,000 V.
COATINGS
| Nitril (NBR) | Nitrilschuim (NBR-schuim) | Polyurethaan (PU) | Latex |
|---|---|---|---|
| Zeer goed bestand tegen perforatie en lange levensduur | Dezelfde kenmerken als nitril | Zeer goede schuurbestendigheid | Zeer goede schuurbestendigheid |
| Goed bestand tegen olie, smeervet en oplosmiddelen | Niet bestand tegen oliel | ||
| Goede grip | Betere natte grip dan nitril | Goede grip op droge oppervlakken | Waterdicht |
| Minder soepel | Soepeler dan normale nitrilcoating | Uitstekende flexibiliteit en soepelheid | Soepel |
EN 12477 + A1: 2005 - BESCHERMENDE HANDSCHOENEN VOOR LASSERS
Deze norm heeft betrekking op handschoenen die zijn ontworpen voor laswerkzaamheden en bepaalt de minimale prestatie-eisen en testmethoden voor beschermende handschoenen die worden gebruikt bij het lassen en snijden van metaal en aanverwante processen.
Het omvat de vereisten van de normen EN 420, EN 388 en EN 407 om ervoor te zorgen dat de handschoenen de juiste maat hebben en comfortabel zijn en de drager geen schade berokkenen. Lashandschoenen moeten bescherming bieden tegen kleine spatten gesmolten metaal, korte blootstelling aan convectiewarmte, stralingswarmte, contactwarmte, alsmede tegen mechanische risico's.
Handschoenen voor lassers worden ingedeeld in twee groepen, gebaseerd op hun prestaties:
Type A - handschoenen met minder bewegingsvrijheid en betere prestaties voor fysieke eigenschappen zoals slijtage, weerstand tegen convectiewarmte, punctie en scheuren; aanbevolen voor alle lasprocessen behalve voor TIG-lassen. Deze bieden betere bescherming tegen warmte.
Type B - handschoenen met meer bewegingsvrijheid en minder goede fysieke prestaties; aanbevolen voor TIG-lassen. Deze handschoenen bieden een geringere mate van bescherming tegen warmte, maar zijn flexibeler en buigzaam.
| VEREISTEN | Norm | Minimaal vereiste prestaties | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Type A | Type B | ||||
| Schuurbestendigheid | EN 388 | Niveau 2 | 500 cycli | Niveau 1 | 100 cycli |
| Snijbestendigheid | EN 388 | Niveau 1 | Index 1,2 | Niveau 1 | Index 1,2 |
| Scheurbestendigheid | EN 388 | Niveau 2 | 25 N | Niveau 1 | 10 N |
| Punctiebestendigheid | EN 388 | Niveau 2 | 60 N | Niveau 1 | 20 N |
| Gedrag bij verbranding | EN 407 | Niveau 3 | Niveau 2 | ||
| Bescherming tegen contactwarmte | EN 407 | Niveau 1 | 100° C | Niveau 1 | 100° C |
| Bescherming tegen convectiewarmte | EN 407 | Niveau 2 | HTI ≥ 7 | --- | |
| Bescherming tegen kleine spatten gesmolten metaal | EN 407 | Niveau 3 | 25 druppels | Niveau 2 | 15 druppels |
| Bewegingsvrijheid | EN 420 | Niveau 1 | ≤ 11 mm | Niveau 4 | ≤ 6,5 mm |
Soorten veiligheidshandschoenen per gevaar
Bij het kiezen van de juiste beschermende handschoenen voor uw medewerkers, is het belangrijkste aspect de toepassing waarvoor de handschoenen zullen worden gebruikt. Er zijn meerdere soorten handschoenen op de markt, maar zoals blijkt uit de verschillende normen, is voor elke toepassing een specifiek type en niveau handbescherming nodig. De aard van het werk en de potentiële gevaren bepalen dus het type handschoen dat u moet kiezen.
Op basis van het gevaar waartegen zij beschermen, kunnen veiligheidshandschoenen als volgt worden ingedeeld:
We hebben al aandacht besteed aan de normen die gelden voor deze soorten handschoenen. In dit hoofdstuk bespreken we de samenstelling, veelgebruikte materialen, coatings en ontwerpkenmerken.
Veiligheidshandschoenen zijn verkrijgbaar in verschillende uitvoeringen en samenstellingen. De meest voorkomende samenstellingen zijn handschoenen van
niet-ondersteunde polymeer, gebreide handschoenen, gecoate handschoenen
en genaaide handschoenen. Niet-ondersteunde handschoenen zijn uitstekend geschikt voor bescherming tegen chemische en biologische risico's,
maar zijn niet geschikt voor mechanische gevaren, omdat zij weinig bescherming bieden tegen snijwonden en vergelijkbaar letsel.
Deze handschoenen zijn zeer flexibel, bieden een goede behendigheid en tastgevoeligheid, en zijn meestal gemaakt van rubbermateriaal. Het gebruik van
een combinatie van meerdere polymeren in het materiaal, kan de mechanische en chemische prestaties van deze handschoenen verbeteren. De toevoeging van weekmakers,
stabilisatoren of stevige vulversterkingen kan de weerstand van deze handschoenen en de geboden bescherming verbeteren.
Gebreide handschoenen bieden weinig tot geen bescherming tegen puncties, chemicaliën en biologisch gevaar, maar ze hebben een goede
flexibiliteit en ademend vermogen, en afhankelijk van de vezel kunnen ze ook beschermen tegen scherpe randen. Het naadloze ontwerp van deze handschoenen maakt
ze minder irriterend voor de huid, omdat er minder wrijving is, dus worden deze handschoenen vaak gebruikt als voering in beschermende handschoenen met meerdere
lagen.
Als bijvoorbeeld een gebreide laag wordt gebruikt onder een polymeerlaag, dan is de handschoen minder irriterend en warmer. Bovendien beschermt hij beter
tegen chemische en biologische risico's en biedt hij ook een zekere mate van bescherming tegen snijwonden. In tegenstelling tot polymeermaterialen veroorzaakt
garen minder vaak allergische reacties.
Gebreide voeringen kunnen worden gebruikt in combinatie met polymeren, maar ook met gecoate handschoenen. De coating op een handschoen wordt
verkregen tijdens het onderdompelproces, door een textiellaag in een polymeersuspensie te laten weken. Het polymeer doordringt het textielmateriaal, waardoor
de weerstand tegen chemische en biologische risico's verandert. Afhankelijk van het aantal en de soorten polymeerlagen die worden toegevoegd, kan dit leiden tot
handschoenen die bestand zijn tegen snijwonden en puncties.
Door het toevoegen van coatings aan gebreide handschoenen, blijven de handschoenen flexibel, terwijl andere eigenschappen, zoals de weerstand tegen
snijwonden, verbeterd kunnen worden. Afhankelijk van de toepassing kunnen veiligheidshandschoenen ook slechts gedeeltelijk worden gecoat, waardoor zij meer ademend
vermogen hebben. Bij gedeeltelijk gecoate handschoenen wordt meestal de achterkant gelaten zoals deze is, en worden alleen de palm en de vingers gecoat.
Als een complexer handschoenontwerp gewenst is, dan is stiksel de beste optie. In genaaide handschoenen kunnen materialen worden gecombineerd die in
andere gevallen incompatibel zijn, wat tot veelzijdige ontwerpen leidt. Genaaide handschoenen kunnen worden gecoat met polymeren om hun weerstand tegen
vloeistoffen en chemische en biologische risico's te verbeteren. Toch hebben ze één groot nadeel, en dat is de aanwezigheid van naden. Deze kunnen niet alleen
leiden tot irritatie door wrijving, maar ook tot een verminderde flexibiliteit.
De materialen die in beschermende handschoenen worden gebruikt kunnen variëren, maar zijn meestal vezels en textiel of polymeren. Meestal zijn deze
materialen synthetisch, maar in sommige gevallen kunnen ook natuurlijke materialen zoals leder worden gebruikt. De keuze van een handschoen moet gebaseerd
zijn op de bestaande risico's, maar ook op de materialen die in de handschoen zijn gebruikt, aangezien deze materialen de handschoen de juiste weerstand en het
juiste beschermingsniveau geven.
CHEMICALIËNBESTENDIGE HANDSCHOENEN
Volgens de norm EN 374 moeten chemicaliënbestendige handschoenen bestand zijn tegen drie belangrijke soorten schade: permeatie, penetratie en degradatie.
De kwaliteit, de dikte en de doorlatendheid van de materialen waarmee deze handschoenen zijn gemaakt, bepalen hun niveau van bescherming tegen specifieke
chemicaliën. Omdat elk materiaal echter op een andere manier weerstand biedt tegen of reageert op verschillende chemicaliën, is er geen universele handschoen
die bescherming biedt tegen alle chemicaliën.
In het vorige hoofdstuk hebben we gezien welke chemicaliën het meest worden gebruikt in de industrie. We gaan nu kijken naar een aantal materialen
waarvan veiligheidshandschoenen worden gemaakt, en naar het beschermingsniveau dat zij bieden. Natuurlijke rubbers zoals latex bieden een goede bescherming tegen
oplosmiddelen, ketonen en zuren, maar beschermen niet afdoende tegen oliën, smeervetten, organische oplosmiddelen of koolwaterstoffen. Bovendien kan latex
allergische reacties veroorzaken.
Nitril is een synthetisch rubber met een goede schuurweerstand, dat vaak wordt gebruikt in universele handschoenen. Nitril beschermt uitstekend
tegen de meeste chemische stoffen, met uitzondering van ketonen, dus als uw medewerkers met dergelijke stoffen werken, is het beter om te kiezen voor een ander
materiaal, zoals butyl. Dit materiaal beschermt vooral doeltreffend tegen ketonen en esters, dankzij de hoge permeatieweerstand tegen gas en waterdampen.
Butyl biedt echter geen goede bescherming tegen de andere hierboven genoemde chemische producten. Nitril is een goed alternatief voor mensen met een
latexallergie.
PVC, is ook een veelvoorkomend materiaal dat in chemicaliënbestendige veiligheidshandschoenen wordt gebruikt. Het is een synthetisch
thermoplastisch polymeer met goede schuurweerstand, dat zeer doeltreffend beschermt tegen zuren, oliën en smeervetten. Het werkt echter niet goed als barrière
tegen organische oplosmiddelen. PVA biedt bescherming tegen ketonen, oliën en smeervetten, en is zeer ondoordringbaar voor gassen. Het is echter niet de beste
optie voor watergedragen stoffen, aangezien het in water oplosbaar is.
Neopreen is één van de meest veelzijdige opties voor chemicaliënbestendige veiligheidshandschoenen, omdat het tegen de meeste stoffen beschermt,
met uitzondering van oplosmiddelen. Het kan worden gebruikt als chemische barrière tegen zuren, basen, alcohol, brandstoffen, fenolen, peroxiden en
koolwaterstoffen, en beschermt goed tegen de meeste gevaarlijke chemicaliën. Neopreen heeft een goede treksterkte en hittebestendigheid, maar een matige
schuurweerstand.
OPMERKING: Houd er rekening mee dat het combineren van twee of meer stoffen de chemische eigenschappen en de effecten van de stoffen op de genoemde materialen kan wijzigen. Let bij het kiezen van veiligheidshandschoenen voor het hanteren van mengsels daarom op de nieuwe permeatiepercentages. Over het algemeen moeten handschoenen voor mengsels worden gekozen op basis van de chemische component met de kortste doorbraaktijd.
Houd de handen van uw medewerkers veilig!
Maak kennis met ons volledige EN 374-conforme assortiment
chemicaliënbestendige handschoenen met topmerken zoals Ansell, Polyco en John Ward.
Het assortiment bekijken
HYGIËNEHANDSCHOENEN
Wegwerphandschoenen beschermen niet alleen de huid, maar voorkomen ook vervuiling in onder meer de voedselverwerkende, farmaceutische en chemische industrie. Deze handschoenen zijn over het algemeen gemaakt van dunne materialen die een goede behendigheid, tastgevoeligheid en bewegingsvrijheid bieden, en daarom geschikt zijn voor precisietaken. Ze zijn echter veel minder goed bestand tegen chemische belasting dan bijvoorbeeld chemicaliënbestendige handschoenen.
Wegwerphandschoenen worden ook wel hygiënehandschoenen genoemd omdat ze de handen schoonhouden en een barrière vormen tussen de huid en de stoffen of producten waarmee wordt gewerkt. Afhankelijk van het materiaal waarvan ze gemaakt zijn, kunnen wegwerphandschoenen een zekere mate van bescherming bieden tegen chemicaliën, maar zij mogen nooit worden gedragen als de enige bescherming tegen agressieve of gevaarlijke chemische stoffen.
De meest gebruikte materialen in wegwerphandschoenen zijn latex, nitril, neopreen en vinyl.
Latex is een natuurlijk rubberproduct dat veel comfort en goede prestaties biedt en geschikt is voor het hanteren van anorganische chemicaliën. Het zeer dunne materiaal is zeer elastisch en past zich goed aan. Het zorgt voor een uitstekende behendigheid en comfort en voorkomt vermoeidheid.
Latex handschoenen zijn ideaal voor precisietaken en bieden goede prestaties voor laboratoriumwerkzaamheden waarbij met de meest voorkomende chemicaliën en oplosmiddelen wordt gewerkt. Ze beschermen echter niet goed tegen van aardolie afgeleide verbindingen, aromatische oplosmiddelen, oliën, vetten, melk- en zuivelproducten, mineralen en groenten.
Latex biedt een goede bescherming tegen infecties, maar kan allergische reacties veroorzaken. Het is dus niet voor iedereen de juiste keuze. Voor mensen die allergisch zijn voor natuurrubber latex, kunnen synthetische alternatieven worden gebruikt.
Nitril handschoenen voelen ongeveer net zo aan als latex, maar veroorzaken geen allergieën of irritaties. Daarom zijn ze een goed alternatief voor mensen die allergisch zijn voor natuurlijk latex. Nitril biedt een doeltreffende bescherming tegen agressieve chemicaliën en oplosmiddelen, minerale en plantaardige oliën, benzine- en dieselbrandstof, smeervet en vele zuren.
Het materiaal is zeer elastisch en past zich goed aan. Het is bestand tegen wrijving en slijtage, comfortabel en gemakkelijk aan te trekken. Het binnenoppervlak van de handschoenen is gemaakt van nitril en wordt vaak behandeld om het risico op contactdermatitis te beperken. Daarom zijn deze handschoenen beter voor mensen die veel transpireren en gevoelig zijn voor stof.
Handschoenen van nitril zijn geschikt voor de chemische en voedselverwerkende industrie, de gezondheidssector en laboratoriumwerk. Ze zijn beter bestand tegen puncties dan latex handschoenen en elastischer dan vinyl handschoenen. Daarom zijn ze populair in de medische wereld. Dankzij hun samenstelling worden deze handschoenen opgewarmd door lichaamswarmte en vormen ze zich naar de handen, wat een grote gevoeligheid en behendigheid oplevert.
Vinyl handschoenen zijn minder elastisch dan handschoenen van latex en nitril, maar wel voordeliger, waardoor ze een goede keus zijn voor taken die niet te veel tijd en comfort vereisen. De handschoenen beschermen niet afdoende tegen puncties en chemische belasting, en zijn daarom geen goede optie voor het werken met gevaarlijke stoffen. Ze kunnen wel veilig worden gebruikt voor werkzaamheden met voedsel en om de huid te beschermen tegen vervuiling en chemicaliën die minder gevaarlijk zijn.
Handschoenen van dit materiaal zijn volledig latexvrij en veroorzaken dus geen allergische reacties. Ze leveren goede prestaties bij bepaalde organische zuren, oplosmiddelen en alcoholsoorten. Ze zijn echter wel poreus, waardoor ze onvoldoende bescherming bieden tegen aardolieproducten en oliën. Vinyl handschoenen mogen niet worden gebruikt in de chemische industrie of voor laboratoriumtaken.
Neopreen biedt een goede bescherming tegen zuren, oliën, smeervetten en
vluchtige stoffen, en is geschikt voor het hanteren van alcohol, brandstoffen en koolwaterstoffen. Handschoenen van neopreen worden vaak gebruikt in de medische
wereld en voor het hanteren van zeer risicovolle stoffen. Ze zijn latexvrij, waardoor ze minder snel leiden tot huidirritaties en allergische reacties. Bovendien blijven ze flexibel
bij een groot temperatuurbereik.
In de voedingsmiddelenindustrie, maar ook in tankstations wordt vaak voor
polyethyleen handschoenen (PE) gekozen, omdat ze voordelig en eenvoudig zijn. Ze hebben geen toegevoegde weekmakers of additieven, zijn vrij stijf, transparant en niet dik. Hierdoor bieden ze geen bescherming tegen agressieve chemische producten. Ze zijn wel geschikt voor korte, eenvoudige taken zoals het werken met voedsel in een supermarkt.
Houd de handen van uw medewerkers veilig!
Maak kennis met ons volledige EN 374-conforme assortiment
wegwerphandschoenen, met topmerken zoals Ansell, Bodyguards en Shield.
Het assortiment bekijken
THERMISCH ISOLERENDE HANDSCHOENEN
Thermisch isolerende handschoenen kunnen zowel hittebestendige als koudebestendige handschoenen zijn. We bespreken deze twee soorten afzonderlijk, aangezien ze verschillende kenmerken hebben en door verschillende normen worden geregeld.
Hittebestendige handschoenen zijn onmisbaar als medewerkers blootgesteld worden aan hittegevaar. Op grond van de norm EN 407 moeten deze handschoenen verschillende tests ondergaan, waarbij ze worden gecontroleerd op ontvlambaarheid, weerstand tegen contactwarmte, convectiewarmte en stralingswarmte en weerstand tegen kleine of grote gesmolten metaalspatten.
Om de weerstand tegen ontvlambaarheid te testen, wordt de handschoen uitgerekt en gedurende 15 seconden boven een vlam gehouden. Om de bescherming tegen contactwarmte te testen, wordt het materiaal blootgesteld aan temperaturen tussen 100 °C en 500 °C. Voor de weerstand tegen convectiewarmte wordt het handschoenmateriaal blootgesteld aan de warmte van een gasvlam. De weerstand tegen stralingswarmte, tot slot, wordt getest door te meten hoe lang de hittebestendige handschoen de warmteoverdracht van een stralende bron kan vertragen.
Hittebestendige handschoenen kunnen zijn gemaakt van verschillende materialen en kunnen verschillende samenstellingen hebben. De meest voorkomende opties zijn Terry-garen en synthetische materialen. Natuurlijke materialen zoals Terry-weefsel werken het best bij temperaturen onder de 230 °C, aangezien zij de lucht binnenin opsluiten en een uitstekende isolerende laag creëren. Ze bieden ook een goede behendigheid, maar zijn niet geschikt voor extreme temperaturen.
Wol is comfortabel en biedt een goede basisbescherming tegen warmte. Wol wordt vaak gebruikt als voering, maar is niet de beste optie voor extreme temperaturen. Voor temperaturen boven de 230 °C zijn synthetische materialen zoals Kevlar® en synthetisch rubber geschikt, omdat deze beter beschermen tegen hitte, maar ook tegen hete vloeistoffen en stoom.
Leer wordt ook gebruikt in hittebestendige handschoenen, aangezien het bescherming biedt tegen hitte, vlammen en schuring. Gealuminiseerde stoffen weerkaatsen stralingswarmte en beschermen tegen gesmolten spatten. Koolstofvezel brandt niet, dus is een goede keuze voor hittebestendige handschoenen voor laswerkzaamheden. Pvc biedt bescherming bij temperaturen onder de 100 °C, en is een voordelige, duurzame oplossing.
Koudebestendige handschoenen , beschermen de handen tegen bevriezing en zorgen voor een goede behendigheid en comfort. Het juiste
paar handschoenen houdt de handen van uw medewerkers warm en droog, en zorgt ervoor dat zij efficiënt en veiliger kunnen werken. De norm die van toepassing
is op deze handschoenen is EN 511. Deze norm beoordeelt de bescherming tegen convectie en geleiding, en warmteopslag.
Elk van deze factoren krijgt een score tussen 0 en 4 (convectie en geleiding), respectievelijk 0 en 1 (warmtebehoud). Convectie is het proces van warmteverlies door de beweging van lucht of water op de huid. Geleiding betekent warmteverlies door fysiek contact met een ander object, zoals een bevroren bal of ijs. Warmteopslag is de hoeveelheid warmte die een object of materiaal gedurende een bepaalde periode kan opslaan.
Wat kunnen we hier uit opmaken? Ten eerste wat de belangrijkste eigenschappen zijn van een goede koudebestendige veiligheidshandschoen: bescherming tegen vocht,
vasthouden van warmte, waterdicht en windafstotend, een goede pasvorm en draagcomfort. Aan deze eisen kan met een meerlaags ontwerp worden voldaan. Hierbij werken de materialen met verschillende eigenschappen samen om de gewenste bescherming tegen kou, water, vocht en wind te bieden.
Typische, thermisch isolerende handschoenen bestaan uit een buitenlaag die de eerste verdedigingslinie vormt tegen kou, en een isolerende laag die in contact is met de handen en deze warm houdt. De lagen zijn vervaardigd van zorgvuldig geselecteerde materialen die elkaar aanvullen. Ze beschermen tegen lage temperaturen, maar ook tegen mechanische gevaren.
De buitenste laag is vaak gemaakt van leer, acrylvezels of ripstop nylon, bedekt met een water- en windafstotende afwerking. In plaats van een dunne coating op de buitenste laag, kunnen koudebestendige handschoenen ook worden afgewerkt met een waterdichte laag die wordt vastgelijmd op het buitenste omhulsel. Hierdoor wordt de bescherming verbeterd en worden vocht en koude lucht buiten gehouden.
De isolatie bestaat normaal gesproken uit wol, fleece of acrylmateriaal dat warmte vasthoudt. Afhankelijk van het ontwerp kan de achterkant van de hand een dikkere isolatielaag hebben, en de palm een dunnere, lichtere isolatielaag. Indien de handschoenen worden gedragen bij temperaturen onder -5 °C, is dit meerlaags ontwerp bijna een must om de handen veilig en droog te houden en tegen bevriezing te beschermen.
Materialen die vaak worden gebruikt in koudebestendige handschoenen zijn:
Polypropyleen - gebruikt voor de voering, is water- en vochtwerend, maar voegt niet veel warmte toe. Daarom moet dit materiaal worden gebruikt in combinatie met warmtevasthoudende lagen wanneer de handen worden blootgesteld aan lage temperaturen.
Thinsulate™ - is dikker, is ontworpen om de handen warm te houden, beschermt beter
tegen kou en houdt de warmte vast, zelfs als het materiaal nat is geworden. De droogeigenschappen zijn echter niet optimaal, dus als het eenmaal nat is, blijft het nat.
Thermolite® - is een vochtwerende voering voor koudebestendige handschoenen, dit
materiaal droogt sneller dan Thinsulate™ en houdt de warmte vast. Het is echter niet geschikt voor temperaturen onder de 5 °C.
Wol kan een uitstekende optie zijn voor het toevoegen van extra warmte aan een koudebestendige handschoen en voor het afvoeren van vocht. Dit materiaal voegt alleen wel extra volume toe, dus is niet de beste optie voor werkzaamheden die een hoge mate van precisie en behendigheid vereisen.
Op polymeer gebaseerde materialen zoals ComFortrel® zijn prima voor voeringen, aangezien ze vochtafvoerende eigenschappen hebben en niet zo volumineus zijn als wol. Ze zijn daarom een goede keuze als u op zoek bent naar een dunne voering onder een werkhandschoen.
Leer is niet optimaal als het gaat om de afvoer van kou, maar wordt vaak gebruikt als versterking op de palmen, omdat het zacht is en een goede grip biedt. Het is ook meer ademend dan andere materialen en houdt vocht beter op afstand.
Ganzendons heeft goede eigenschappen voor warmtebehoud, maar is niet ademend en neemt veel ruimte in. Het is daarom niet de beste optie voor handschoenen die behendigheid vereisen. .
PrimaLoft - Net als ganzendons sluit dit materiaal de warmte goed in. Het ademt beter en is waterbestendiger, maar biedt geen goede behendigheid.
PVC – in koudebestendige handschoenen wordt dit materiaal gebruikt voor de coating, omdat het uitstekende gripeigenschappen en slijtvastheid biedt. Daarom zijn deze handschoenen geschikt voor zowel natte als droge omstandigheden.
Fleece houdt de handen warm, zelfs als het nat is. Het ademt en heeft een goede vochtopname, waardoor het vaak wordt gebruikt voor de binnenste laag van de handschoen. Het neemt echter vrij veel ruimte in, dus is niet optimaal om een goede behendigheid of precisie te garanderen.
Opmerking: Houd er rekening mee dat katoen geen geschikte isolator is voor koudebestendige handschoenen, aangezien het vocht absorbeert en nat en koud blijft als het eenmaal nat is.
Houd de handen van uw medewerkers veilig!
Maak kennis met ons volledige EN 374 en EN 511-conforme assortiment
thermisch isolerende handschoenen , met topmerken zoals Ansell, Honeywell en Format.
Het assortiment bekijken
ELEKTRISCH ISOLERENDE HANDSCHOENEN
Elektrisch isolerende handschoenen moeten voldoen aan de norm EN 60903, die zes klassen veiligheidshandschoenen definieert, van 00 tot 4. De handschoenen met betere classificaties (hogere klassen) zijn goedgekeurd voor hogere spanningen. Om een handschoen van deze klasse te kiezen voor uw medewerkers, moet u de maximumspanning kennen waaraan zij tijdens het werk kunnen worden blootgesteld.
Het ontwerp en de materialen van deze handschoenen kunnen variëren, maar in de meeste gevallen hebben elektrisch isolerende handschoenen vijf vingers en een
ergonomische vorm. Ze zijn gemaakt van hoogwaardig rubbermateriaal dat voor een goede flexibiliteit zorgt. Om mogelijke allergische reacties en huidirritaties
te voorkomen, moeten de medewerkers een voering onder de rubberen isolerende handschoen dragen, aangezien dit comfortabeler is, transpiratie absorbeert en
de handen warm houdt.
Boven op de rubberen handschoen kan de medewerker een leren beschermlaag toevoegen, die de mechanische weerstand van de handschoen kan verhogen,
en de bescherming tegen puncties, schuring en snijwonden kan verbeteren. Tegelijkertijd beschermt de leren laag het rubber tegen de gevolgen van ozon, waardoor
barsten en andere beschadigingen in de handschoen kunnen ontstaan en de handschoen onbruikbaar wordt.
De uitzonderingen op deze aanbeveling zijn categorie 00 en categorie 0 handschoenen die worden gebruikt wanneer de spanning niet hoger is dan 250 V AC of 375 V DC. In dit geval mogen medewerkers voor werkzaamheden die een uitzonderlijke vingerbehendigheid vereisen of waarbij onderdelen en apparatuur van hele kleine afmetingen worden gehanteerd, onder strikte voorwaarden alleen de isolerende handschoen gebruiken, zonder extra leerlaag.
Hetzelfde geldt voor de andere handschoenen (Klasse 1 - 4) onder strikte voorwaarden, als voor de opdracht een uitzonderlijke behendigheid vereist is en de medewerker kan aantonen dat het risico laag is. In dit geval moet de handschoen echter één klasse hoger zijn dan de klasse die voor de betreffende spanning wordt geadviseerd.
Aangezien elektrisch isolerende handschoenen gemakkelijk beschadigd kunnen raken door ozon en mechanische belasting, is het belangrijk om ze vóór elk gebruik te testen, zelfs als ze helemaal nieuw zijn. Zowel de handschoenen als de manchetten en mouwen moeten worden geïnspecteerd op sneden, scheuren, gaten en uv-schade, evenals op tekenen van chemische aantasting of vervuiling, zoals zwelling van het materiaal.
Afhankelijk van hun gedrag bij blootstelling aan ozon worden isolerende handschoenen ingedeeld in twee typen: type I en II. Handschoenen die zijn
gemarkeerd als Type I zijn niet ozonbestendig, terwijl de handschoenen van het Type II ozonbestendig zijn. Over het algemeen zijn handschoenen van natuurlijk
latex minder goed bestand tegen ozon dan handschoenen van nitril, neopreen, EPDM en vinyl. Type I handschoenen zijn vaak gemaakt van natuurlijk rubber, terwijl
Type II handschoenen zijn gemaakt van synthetische materialen.
Houd er rekening mee dat zowel natuurlijk latex als synthetische materialen zoals nitril en neopreen reageren met ozon. Dus zelfs als u kiest voor een handschoen van nitril in plaats van latex, moet u de handschoen vóór gebruik nog steeds controleren en voor een geschikte opslag zorgen. Nu we het toch over opslag hebben: elektrisch isolerende handschoenen moeten uit de buurt worden gehouden van zonlicht, overmatige hitte en vocht, ozon en chemische stoffen die de materialen kunnen beschadigen.
Elektrisch isolerende handschoenen worden gebruikt in tal van sectoren en toepassingen, van telecommunicatie, de bouw en ziekenhuizen tot de transport- en automobielsector, waterinstallaties, machinebouw en -exploitatie, HVAC, scholen en kantoorgebouwen.
Houd de handen van uw medewerkers veilig!
Maak kennis met ons volledige EN 60903-conforme assortiment
elektrisch isolerende handschoenen , met topmerken zoals Knipex en Polyco.
Het assortiment bekijken
SNIJBESTENDIGE HANDSCHOENEN
Om de juiste snijbestendige handschoenen voor uw medewerkers te kiezen, moet u uitgaan van de risico's waaraan zij worden blootgesteld. Hoewel "snijwonden" als één soort letsel worden beschouwd en snijbestendige handschoenen veel eigenschappen gemeen hebben, zijn er eigenlijk diverse soorten snijwonden die op de werkplek kunnen voorkomen, waarvoor verschillende handschoenen met verschillende beschermingsniveaus nodig zijn.
Bovendien kunnen medewerkers die bescherming willen tegen snijwonden, tegelijkertijd op zoek zijn naar een handschoen met een goede mobiliteit, behendigheid en bescherming tegen hoge of lage temperaturen. Daarom zijn er meer criteria die een rol spelen bij het kiezen van een snijbestendige handschoen. Wanneer u voor het eerst handschoenen gaat kopen voor uw organisatie, adviseren wij u dan ook om
vóór de aankoop contact op te nemen met onze specialisten om alle gevaren en risico's waaraan uw medewerkers blootstaan te inventariseren.
We zullen nu de verschillende soorten snijwonden bespreken die zich op de werkplek kunnen voordoen. Medewerkers in diverse sectoren staan bloot aan het risico op snijwonden door scherpe voorwerpen zoals messen, bladen, metaalplaten of glas. Deze risico's kunnen variëren van hinder tot kleine, matige, grote of extreme risico's op snijwonden. En al dit letsel kan op verschillende manier optreden.
Als de snijwond bijvoorbeeld ontstaat doordat een medewerker zijn hand langs een scherpe rand heeft gehaald, dan noemen we dit een schuursnijwond. Indien de wond ontstaat bij het hanteren van een scherp voorwerp zoals een mes of een frees, dan heet het snijwond, en als het letsel wordt veroorzaakt door een vallend voorwerp of een andere soortgelijke kracht, noemen we het een snijwond door vallen.
Er is geen enkele veiligheidshandschoen die volledige bescherming biedt tegen al deze soorten gevaren, maar er zijn verschillende ontwerpen en samenstellingen, evenals combinaties van materialen en coatings die voldoende bescherming bieden tegen snijwonden.
Over het algemeen geldt, hoe zwaarder het gewicht van het handschoenmateriaal, des te groter de bescherming, maar er zijn ook lichte materialen die de handen van de medewerkers kunnen beschermen. De snijbestendigheid van een materiaal wordt bepaald door meerdere factoren, zoals sterkte, hardheid, gladheid en rolbaarheid. Een materiaal dat dergelijke eigenschappen bezit, is dus snijbestendiger dan een materiaal met bijvoorbeeld een slechte hardheid.
Enkele van de beste materialen die worden gebruikt in snijbestendige handschoenen zijn Dyneema® vezels,
Spectra®, Kevlar® en SuperFabric®, maar ook geïntegreerde staaldraad en glasvezels zorgen voor een verhoogde weerstand van de handschoen.
Deze vezels kunnen in verschillende handschoensamenstellingen worden gebruikt. Het meest voorkomende ontwerp van een snijbestendige handschoen bestaat uit drie lagen: een voering, een coating en een griplaag.
De voering is de laag die in contact komt met de huid en de handschoen steun geeft. De voering is gemaakt van geavanceerde vezels en dient als ruggengraat van de handschoen. Voor zeer scherpe randen en lage krachten biedt een dikke voering met een lage tot gemiddelde gauge meer textiel om schuring op te vangen en tegen te gaan. In geval van blootstelling aan grote krachten wordt een dikkere voering met een lage gauge aanbevolen.
Bij veel kans op snijwonden vangt een dikkere voering met een gemiddelde gauge de drukkende rand op waardoor het garen kan rollen. Handschoenen met een voering met een hogere gauge bieden meer bescherming tegen scherpe randen en zijn daarom beter geschikt voor middelhoge tot hoge risico’s op snijwonden.
De coating biedt bescherming tegen schuren, snijwonden, puncties, scheuren en vervuiling, en verbetert de grip van de handschoen. Een dikkere coating is beter bestand tegen schuren en scheuren, waardoor de bescherming in geval van contact met ruwe randen toeneemt.
Tot slot verbetert het grip-materiaal de veiligheid van deze handschoenen door slippen tegen te gaan en het risico op contact met scherpe voorwerpen te beperken. Er zijn een veel verschillende gripstijlen, zoals gladde, gekreukte, met patroon, met microschuim of microafwerking, ruwe grepen enzovoort.
De weerstand van deze handschoenen wordt op verschillende manieren getest en beoordeeld zoals beschreven in de norm EN 388. Zo staat EN 388 niveau A voor 2N of 203 gram om door te snijden. Handschoenen met dit beschermingsniveau zijn geschikt voor het werken met licht materiaal en kleine montagedelen zonder scherpe randen.
Niveau B staat voor 5N of 509 gram om door te snijden en is geschikt voor magazijntaken, verpakkingswerkzaamheden en lichte werkzaamheden van algemene aard. Niveau C wordt toegekend aan handschoenen die 10N (1019 gram om door te snijden) kunnen weerstaan en is geschikt voor lichte werkzaamheden met metalen, metaal stansen, HVAC, lichte werkzaamheden met glas, kunststoffen en materiaaltransport.
Niveau D staat voor 15N of 1529 gram om door te snijden en is geschikt voor lichte werkzaamheden met flessen en glas, metaal, de productie van apparaten, de conservenindustrie, de elektrische industrie, gipsplaten, HVAC en het leggen van vloerbedekking. Niveau E wordt toegekend aan handschoenen die bestand zijn tegen 22N of 2243 gram om door te snijden en is geschikt voor metaal stansen, werkzaamheden met bladmetaal en glas en automontage.
EN 388 niveau F ten slotte staat voor 30N of 3059 gram om door te snijden en is geschikt voor stansen van zwaar metaal, metaalrecycling, voedselverwerking en de pulp- en papierindustrie.
Houd de handen van uw medewerkers veilig!
Maak kennis met ons volledige EN 388-conforme assortiment
snijbestendige handschoenen met topmerken zoals Thormas en Ansell.
Het assortiment bekijken
INDUSTRIËLE HANDSCHOENEN
Industriële handschoenen zijn er in verschillende ontwerpen en materialen, afhankelijk van de toepassing en het gevaar waaraan de handen worden blootgesteld. Industriële handschoenen kunnen worden gemaakt van rubbermaterialen, zoals latex, van synthetische materialen en van vezels. Ze kunnen meerdere lagen hebben en zijn voorzien van versterkingen en coatings.
We hebben gezien dat in de chemische industrie de meeste veiligheidshandschoenen zijn gemaakt van latex, nitril, neopreen of vinyl. In industrieën waar de handen worden blootgesteld aan scherpe gereedschappen en randen, zijn snijbestendige handschoenen nodig. Deze zijn meestal gemaakt van sterkere materialen, vaak met meerdere lagen, en met of zonder metalen gaas. In de levensmiddelenindustrie worden hoofdzakelijk wegwerphandschoenen gebruikt, omdat ze voordelig zijn, voldoende bescherming bieden voor de huid en voorkomen dat de behandelde producten verontreinigd raken.
In de transportsector zijn handschoenen meestal gemaakt van leer, voor een goede grip en bediening van het stuurwiel, met of zonder versterkingen of opvulling in het palmgebied voor extra comfort. Handschoenen voor elektriciens bieden elektrische isolatie-eigenschappen, terwijl handschoenen voor lassers bescherming tegen hitte en gesmolten metaalspatten bieden.
Er zijn ook handschoenen die geschikt zijn voor algemene industriële toepassingen, of universele industriële handschoenen. Deze zijn geschikt voor productie en magazijn, metselwerk, tuinieren, bouw en meer. Ze hebben vaak isolatielagen en coatings voor een betere grip. Deze handschoenen zijn ideaal wanneer u geen bescherming nodig hebt tegen speciale gevaren zoals hoge of lage temperaturen, gevaarlijke chemicaliën, elektrische stroom of snijwonden.
Houd de handen van uw medewerkers veilig!
Maak kennis met ons volledige EN 388-conforme assortiment
industriële handschoenen met topmerken zoals Thormas en Ansell.
Het assortiment bekijken
Keuze van de juiste veiligheidshandschoenen
De vier belangrijkste factoren bij het kiezen van veiligheidshandschoenen voor uw medewerkers zijn:
Het type gevaar waaraan zij worden blootgesteld
De werkzaamheden die medewerkers uitvoeren
De gebruiker van de handschoenen - handformaat, gezondheidstoestand
De werkplekomstandigheden - temperatuur, vochtigheid, ergonomie
Het type gevaar varieert afhankelijk van de industrie, maar de belangrijkste zijn:
Chemische gevaren, zoals contact met benzine of oliën, oplosmiddelen, zuren, lijm of andere toxische en irriterende chemicaliën;
Biologische gevaren, zoals contact met dierlijke weefsels of vloeistoffen, met menselijk weefsel of vloeistoffen, of met andere ziekteverwekkers, virussen en bacteriën;
Thermische gevaren, zoals hete werktuigen en gereedschap, stoom, warm of koud water, vloeibare stikstof;
Mechanische gevaren, zoals zware of scherpe voorwerpen, elektrisch gereedschap, draden en kabels, gebroken glas of naalden, nagelpistolen enzovoort.
Het type contact is ook belangrijk, aangezien onbedoeld contact niet dezelfde gevolgen en risico's heeft als bedoeld contact.
Van onbedoeld contact is sprake wanneer het directe contact met het gevaar per ongeluk is, bijvoorbeeld wanneer een medewerker een giftige chemische stof verwerkt en deze over zijn handen morst. In dit geval kunnen bepaalde soorten handschoenen voldoende bescherming bieden, als de handschoenen snel genoeg worden uitgetrokken en de huid grondig gereinigd wordt.
Bedoeld contact is contact met het gevaar dat bedoeld en onvermijdelijk is. Wanneer een medewerker bijvoorbeeld een taak uitvoert waarbij zijn handen in een chemische stof worden ondergedompeld, kan het contact met die stof niet worden vermeden. In dit geval moet de veiligheidshandschoen een hogere graad van bescherming bieden dan in het vorige geval.
De handschoenmaat kan worden bepaald door de omtrek van de meest gebruikte hand met een meetlint te meten. Handschoenmaten in letters hebben de volgende betekenis:
| Met letters handschoenmaat |
EU-nummers handschoenmaat |
Handlengte (cm) | Mannenhand omtrek (cm) |
Vrouwenhand omtrek (cm) |
|---|---|---|---|---|
| XS | 6 | 16 | 18 | 15 |
| S | 7 | 17 | 20 | 17 |
| M | 8 | 18 | 23 | 18 |
| L | 9 | 19 | 25 | 19 |
| XL | 10 | 20 | 28 | 20 |
Voor de juiste handschoenlengte moet u de diepte van onderdompeling in een oplossing of het vereiste niveau van bescherming kennen. De handschoenlengte wordt gemeten vanaf de onderzijde van de palm tot het topje van de middelvinger.
Als u nog steeds hulp nodig heeft bij het kiezen van de juiste veiligheidshandschoenen voor uw medewerkers, neem dan gerust contact op met onze veiligheidsexperts op (010) 245 50 70 of via het e-mailadres gereedschappen@eriks.nl.
WIST U DAT?
Handschoenen schijnen hun oorsprong in het oude Griekenland te hebben.
Zowel Homerus als Herodotus vermelden deze accessoires in hun geschriften. De fresco links is afkomstig uit Akrotiri in Griekenland en is een van de eerste
bronnen die melding maakt van het gebruik van handschoenen.
In de Middeleeuwen waren handschoenen van leer of metaal (pantserhandschoenen). Ze maakten deel uit van de gevechtsuitrusting van soldaten. Maar de komst van vuurwapens, waardoor man-tot-mangevechten een zeldzaamheid werden, maakten het gebruik van deze handschoenen overbodig.
